ก้าวสู่เวลาสำคัญคือสอบปลายภาคเข้าไปทุกที
วิชานี้
เห็นคะแนนไปแล้ว
midterm 20 %
ยกป้ายก่อน midterm 5 %
LAB word + Excel 20 %
รวม 45 %
แม้จะเหลือเวลาเกือบ 1 เดือน แต่หลายท่าน ก็ ถอดใจ เรียบร้อย
LAB ไม่ สอบ
เข้าเรียน ไม่ เข้า
งาน blog ไม่ ทำ
ที่ยังคงอยู่ งาน blog ก็ส่ง ช้า
ขอเตือนว่า หากสะสมงานไว้ท้าย ๆ เทอม
จะพบปัญหาคือ วิชาอื่นส่วนใหญ่ จะมีรายงานต้องส่ง มี present หน้าห้องต้องทำ
และ ท่านก็สะสมงานวิชานี้ไว้
เมื่อ ทุกอย่างก็ไปรวมกัน แต่เวลามีจำกัด
ท่านก็ต้องเลือกทำ
งานที่สะสมไว้ ก็ไม่มีเวลาทำ
นี้ยังไม่รวม
สอบแป้นคิดเลข
สอบศัพท์
ที่รอท่านอยู่
และ ทุกอย่างก็กระทบไปถึง การเตรียมตัวสอบปลายภาค
ติดพอกหางหมู
ท่าน กำ*ลัง*ทำ*อะ*ไร*กับ*ชี*วิต*ท่าน*อยู่
![]() |
| รายงานภาวะการมีงานทำ ปี 2554 |
โอ*กาส*ที่*ท่าน*มี
ประชากรในวัยเดียวกับท่าน (1) มีด 54 ล้านคน
แต่มีโอกาส เรียนเหมือนท่านเพียง (2) 5 ล้านคน
หรือ 49 ล้านคน ไม่ได้เรียนในระดับอุดมศึกษา
หรือ 1 ต่อ 10
แปลความ
1 คน ได้เรียน อีก 9 คน ไม่ได้เรียน
ท่านเป็น 1 ใน 10 คน
และท่านใช้โอกาสนี้ อย่างไร
เปรียบเทียบ นักศึกษารุ่นนี้ กับ รุ่นก่อน ๆ (ในภาพรวม)
ปีก่อน ๆ
ทุกรอบที่สอบ lab เราจะนั่งสอบกันกับเครื่องทางซีกขวามือ ของห้อง
แต่ เครื่องทางซีกซ้ายของห้อง จะมีนักศึกษาที่ยังไม่ได้สอบ มานั่ง ทดลอง สอบ ไปพร้อม ๆ กัน
(ทำได้ด้วยเหรอ ??)
(ครูก็ไม่ทราบ แต่ก็ไม่มีข้อห้าม เป็นการแสวงหาของตัวนักศึกษาเอง ครูเลยไม่ว่าอะไร เขาคิดของเขาขึ้นมาเอง)
คะแนนสอบ เพียงแค่ ครั้ง สองครั้งแรก เท่านั่น ที่ไม่เต็ม
สอบครั้งต่อ ๆ มา เต็ม
ทำสอบได้ ตรง ได้ เร็ว
เทอมนี้
ตามดวง
ปีก่อน ๆ
ชั่วโมงบรรยาย แย่งตอบตลอดชั่วโมง
ไม่ต้องมีคะแนนเสริม ในการแสดงความคิดเห็นใน blog
และ ใน blog ก็มีการแสดงความคิดเห็นกันอย่างกว้างขวาง
ทำให้เกิดการเรียนรู้ในมิติเพิ่มเติม
สอบ lab ท่านก็ทราบว่า หากเตรียมตัวมาดี ก็เป็นคะแนนให้เปล่า
แต่ก็ไม่เตรียม
เทอมนี้
แม้จะมีคะแนนพิเศษในการแสดงความคิดเห็น ก็เป็นคนส่วนน้อยที่หยิบฉวย
การแสดงความคิดเห็น ก็เป็นไปแบบฉาบฉวย พูดดี แต่ทำไม่ได้
หนัก ไม่ เอา
เบา ไม่ สู้
ปีก่อน ๆ
ครูเขียนบทความเตือน สัก 1 บทความ ก็เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ดีแล้ว
เทอมนี้
นี้เป็นบทความเตือน บทความที่เท่าไหร่แล้ว ก็จำไม่ได้
เห็นการเปลี่ยนแปลงน้อยมาก (โชคยังดีที่มีการเปลี่ยนแปลง)
ปีก่อน ๆ
คำถามต้นชั่วโมง เป็นคำถามเดิม คนที่ถูกสุ่มคือคนที่ได้คะแนนป้ายน้อย
ทุกคนเข้าใจ
ก็เตรียมตัวตอบคำถามได้กันหมด
เทอมนี้
ไม่ได้คะ ไม่ทราบคะ
เข้าใจ อดีต ทำให้ทราบว่า ทำไม ปัจจุบัน จึงเป็นเช่นนี้ เข้าใจปัจจุบัน ทำให้พยากรณ์อนาคต ได้
การเข้าเรียน พายัพ ถือเป็น ความสำเร็จ หรือเปล่า หากว่ากันตามบรรทัดฐานของสังคมเชียงใหม่
ของสังคมไทย
ของสังคมโลกใบนี้
และเป็นเพราะอะไร ที่ส่งผลให้ท่านมาเรียนที่ตรงนี้
และปัจจุบัน ท่านกำลังทำอะไรกับมันอยู่
สามารถพยากรณ์อนาคตที่ดี ที่สดใส ได้ไหม

อ่านบทความแล้วรู้สึกว่า เราควรที่จะมีความขยัน อดทน รู้จักแบ่งเวลาในการเรียนให้ถูกต้อง ซึ่งจะเป็นการดีกับตัวของเราเอง
ตอบลบจากที่ได้อ่านมานี้เราไม่ควรทำเหมือนดินพอกหางหมูเราควรที่จะลงมือทำตอนนี้
ตอบลบถ้าไม่ทำสุดท้ายก็ต้องมาเร่งและอาจจะไม่ทัน
ลองพยายามเปลี่ยนชื่อเป็นไทย และแสดงเลขป้ายซิ ตั้ง 5 ป้ายเชียวนะ
ลบจากที่ได้อ่านแล้ว รู้สึกว่าต้องแบ่งเวลาในการเรียนให้ถูกต้อง
ตอบลบไม่งั้นจะเป็นดินพอกหางหมู แล้วสุดท้ายอาจจะส่งงานไม่ทัน
และตัวเราเองที่จะเสียผลประโยชน์
นักศึกษาคือผู้ที่แสวงหาความรู้อยู่ตลอดเวลา กระตือรื้อร้นที่จะเรียนรู้ กระตุ้นตัวเองให้มีความขยันหมั่นเพียร
ตอบลบเมื่อได้รับงานที่มอบหมายให้ ควรทำให้สำเร็จไม่ปล่อยไว้ให้ทับถมจนเป็นดินพอกหางหมู
มิฉะนั้นจะนำมาซึ่งความเดือดร้อนแก่ตนเองภายหลัง บนโลกนี้ไม่มีเพียงเราที่ต้องการชีวิตที่ดี งานที่ดี
การจะได้รับอนาคตที่ดี ตนเองจะต้องพยายามทำให้ตนเองมีทักษะความสามารถที่โดดเด่น
จึงจะมีนายจ้างสนใจอยากชวนร่วมทำงาน และที่สำคัญต้องมี EQ ที่ดีจึงอยู่ร่วมกับคนในสังคมได้
ก็เขียนมาดีกันทุกคนนะ แต่ตอนทำนี่ซิ
ตอบลบในการเตรียมตัวสอบlab เมื่อดูรอบแรกไม่เข้าใจ ก็ต้องดูหลายๆรอบ และต้องดูจนกว่าจะมั่นใจว่าทำได้จริง ถึงเวลาสอบจริงเมื่อครูสั่งมาก็ต้องทำได้ทันที เพราะที่สอบมาจากที่เราดูและลองทำทั้งนั้น
ตอบลบอยากให้ทุกท่านทำแบบนี้กัน
ลบอ่านแล้วรู้สึกว่าต้องขยันให้มาก แต่พอตอบในห้องเรียนแล้วไม่รู้ทำไมถึงตอบไม่ค่อยจะได้เหมือนกับคนอื่นเขานะคะ
ตอบลบแต่ก็จะพยายามจนถึงที่สุดคะ
นิตยา ตอบคำถามในห้องหน่อยนะ
ลบบางครั้งมันตอบได้แต่ไม่กล้ายกป้ายนะคะ
ตอบลบมันก่อเลยเป็นเหตุผลที่คะแนนไม่ค่อยจะขึ้นเลยคะ
ถ้าเราทำได้ มันก็สร้างความเชื่อมั่น ความมั่นใจในตัวเองนะ
ลบเป็นผลดีกับตัวเอง
กล้าคิด กล้าแสดงออก
เป็นประโยชน์แน่นอนในชีวิตการทำงาน
ขอบคุณอาจารย์มากคะ
ลบจากบทความข้างต้นที่ครูกล่าวมาแล้วนั้น สะท้อนให้เห็นถึงคนกำลังที่สะสมงานตัวเองที่ยังไม่ได้ทำ เหมือนดินพอกหางหมู (นั้นไม่ได้สื่ือถึงว่าคุณจะเป็นหมูนะ) แต่สื่อให้คุณเห็นว่าการเก็บงานแบบนี้ไม่เป็นผลดีต่อคุณเลย อยากให้ขยันมากกว่านี้ พยายามให้ถึงที่สุดกับงานของเรา ฉันเชื่อว่าทุกคนทำได้ แม้กระทั้งตัวฉันเอง คิดถึงอนาคตและวันข้างหน้าของเราว่าเราควร ทำตัวอย่างไรให้เป็นผลดี และติดเป้นนิสัยเวลาเราออกไปทำงาน
ตอบลบ